خاطره شیرین از اسطوره فراموش شده استقلال/ انتقاد بیانی از بی‌مهری باشگاه و دوستان رضا احدی

بازیکن اسبق تیم فوتبال استقلال از رفتاری که با اسطوره فقید این تیم شده بود، انتقاد کرد.

خاطره شیرین از اسطوره فراموش شده استقلال/ انتقاد بیانی از بی‌مهری باشگاه و دوستان رضا احدی

شاهین بیانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی موسسه مطالعات اندیشه سازان نور، در خصوص سالگرد درگذشت شادروان رضا احدی، اظهار داشت: رضا خیلی زود از بین ما رفت. اگر محبت بیشتری از طرف باشگاه و دوستانش می‌دید، فکر می‌کنم به این زودی از بین ما نمی‌رفت. این جای تاسف دارد. ما اسطوره‌ها و قهرمان‌هایمان را به راحتی به دست نمی‌آوریم که به راحتی از دست بدهیم. وی افزود: رضا جزو آن دسته از پیشکسوتانی بود که به راحتی او را از دست دادیم و این جای تاسف دارد. من در کنار او یک دهه خوب را پشت سر گذاشتم. در جام ملت‌های آسیا 1984 سنگاپور و همچنین در کنار دیوار بزرگ چین، با هم بودیم. خاطرات خوبی با او دارم. رضا احدی هم جزئی از قهرمانی‌هایی است که هواداران‌مان را خوشحال کرده و در ذهن آن‌ها مانده است. او هم بخشی از آن افتخارات بود. جای تاسف دارد که چنین افرادی را به این زودی از دست دادیم. پیشکسوت استقلال در خصوص دوستی و رفاقتی که با شادروان احدی داشت، گفت: ما تقریبا همسال بودیم. شروع فوتبال‌مان از تیم‌های پایه استقلال بود. به نوعی به یک شکل وارد استقلال شدیم. مربی که با من در تیم‌های پایه کار کرد، مربی رضا هم بود. می‌توانم بگویم در آن دهه مسیر مشترکی را با هم طی کردیم و در تیم ملی هم کنار هم بودیم. بیانی در مورد اینکه چه خاطره‌ای از رضا احدی به یاد دارد، عنوان کرد: بهترین خاطره از او، حرکت آکروباتیکش در سال 61 مقابل تیم آرارات بود. آن زمان عکس‌هایش هم چاپ شد. این حرکات کمتر در فوتبال ایران دیده می‌شد. او از پشت محوطه جریمه قیچی از کنار زد. او بازیکن با استعدادی بود. لژیونر هم شد و در فوتبال آلمان بازی کرد. در آن زمان کمتر کسی می‌توانست به فوتبال اروپا برود. یکی از اتفاقات خوبی که برایش افتاد این بود که در آلمان بازی کرد. او و حمید علیدوستی جزو اولین نفراتی بودند که لژیونر شدند. وی در مورد لقب ویژه احدی که به او رودی فولر ایران می‌گفتند، اظهار داشت: این اسمی بود که هواداران برایش انتخاب کرده بودند. واقعا حیف شد. خیلی زود از بین ما رفت. اگر مسئولان باشگاه و دوستانش کمی محبت بیشتری به او داشتند، فکر نمی‌‌کنم به این زودی از بین ما می‌رفت. امیدوارم از این پس مدیریت باشگاه به پیشکسوتان بیشتر بها بدهد. آن‌ها احتیاج مالی ندارند. احتیاج به محبت دارند. آن‌ها می‌خواهند که جویای حال و احوالشان باشند. این از عهده باشگاه خارج نیست. می‌تواند حداقل کمیته‌ای داشته باشد که به امور پیشکسوتان رسیدگی کند. پایان پیام/