ورزش ایران در دست دهه هشتادیها!
کاروان ایران در المپیک 2024 پاریس به مقام 21 رسید.
ایمان گودرزی؛ المپیک پاریس 2024 پس از 16 رو رقابت نفسگیر ورزشکاران به پایان رسید و کاروان ایران موفق شد با 12 مدال، 3 طلا، 6 نقره و 3 برنز به کار خود پایان دهد. مدالهای طلای شیرینی که در کشتی و تکواندو به دست آمد، اولین مدال نقره تاریخ ورزش زنان، درخشش جوانهای ورزش ایران در عرصه بینالملی اتفاقات شیرینی بود که در پاریس تجربه کردیم و از دست دادن باورنکردنی مدال طلا در کشتی امیرحسین زارع و حسن یزدانی لحظات تلخ المپیک پاریس بود.
50درصد دهه هشتادی!
کاروان ورزشی ایران در پاریس ترکیب جوانی داشت و با میانگین 23 سال جز کشورهای جوان این رقابت ها بود، همین موضوع باعث تا نیمی از مدال های ایران به نام دهه 80یها ثبت شود.ندا شهسواری پینگپنگباز 39 ساله در کاروان 40 نفره، مسنترین ورزشکار المپیکی ایران بود و محمدرضا بیرانوند تیرانداز اهداف پروازی 15 ساله جوانترین. از این جمع 10 نفر دهههشتادی بودند؛ سامیار عبدلی، فاطمه مجلل، امیرعلی آذرپیرا، علی لبیب، علیرضا مهمدی، رحمان عموزاده، آرین سلیمی، سعید اسماعیلی، مبینا نعمتزاده و محمد بیرانوند.
6 نفر از جمع این 10 نفر مدال گرفتند تا شاهکارشان سهم زیادی در بیست و یکمی کاروان ورزشی ایران در المپیک داشته باشد. سهم ایران از فینالهای المپیک، حضور در 9 فینال بود که نتیجهاش، بهترین نتیجه کاروان در المپیک به حساب میآید، البته بعد از 2012 لندن. در حالی که همه چشم به مدال باتجربههایی مثل حسن یزدانی و امیرحسین زارع داشتند و با اینکه دود از کنده بلند میشود، اما این بار حکایت، حکایت دیگری بود؛ حکایت کولاکی که جوانترها در اولین حضور المپیک به راه انداختند. چراغ هنرنمایی دهههشتادیها با نقره علیرضا مهمدی فرنگیکار روشن شد در وزن 87 کیلو، همان مدالی که چند ماه پیش در قهرمانی جهان هم گرفته بود؛ آن هم در اولین تجربه المپیکیاش.
بعد از او نوبت به درخشش مبینا نعمتزاده تکواندوکار 19 ساله در روز دوازدهم بازیهای المپیک رسید وقتی در بازی ردهبندی مقابل دنیا ابوطالب عربستانی ایستاد؛ تکواندوکاری که جواب جنگ روانی را که قبل از آمدن روی شیاپچانگ شروع کرده بود، با ضربه عقرب نعمتزاده دریافت کرد و مبینا هم صاحب مدال برنز المپیک شد؛ مدالی که به امام زمان هدیه شد و البته قبای خادمی مسجد جمکران را به تن او کرد. سعید اسماعیلی پسر21 ساله دزفولی، طلای از دست رفته قهرمانی جهان با غفلت دو ثانیهای را در المپیک جبران کرد. او هرچند هیچ لقبی را یدک نمیکشید، اما جور بعضی نامداران را در پاریس کشید.
رحمان عموزاده آزادکار 65 کیلو، با درخشش خارقالعاده تا قبل از فینال، همه مدال طلا را برایش کنار گذاشته بودند، اما نشد که خوشحالیاش از المپیک کامل شود. او با فتیلهبارانداز کشتیگیر ژاپنی باخت تا پاریس را با مدال نقره ترک کند. اوج آتشبازی دهههشتادیها، مبارزه بینقص آرین سلیمی بود؛ تکواندوکار 20 ساله کرمانشاهی که در فینال به حریف انگلیسیاش رحم نکرد و با شکست او بعد از 16 سال طلسم بیطلایی ایران را شکست و افتخار تکواندوی ایران در المپیک را با چهارمین مدال تکمیل کرد. البته علی لبیب رکابزن دهههشتادی هم با اینکه در دوچرخهسواری استقامت جاده مدال نگرفت اما بعد از 16 سال اولین ایرانی بود که از خط پایان بازیهای المپیک گذشت.